ایران شمالی در فراق ایران میگرید

نگوییدم جمهوری آذربایجان من آران ام و شروان و خاکم ایران است
mən Aran
100 qüsur yaşdayam.............
atam Iran anam dediklərinə göre azerbaycan........
cunku məni uşaqkən atamdan zorla aldılar.......
gerçəkləri məndən gizlədilər...

gerçəkləri yalan deyə mənə tanıt Dilare...
yalanlarla büyüdüm....
amma heç bir zaman inanmadım...
inandırmağa çalışdılar...
qanıma girdilər...
atama dusman etməyə çalışdılar...
düşmənləri dost deyə tanıtdılar...
Düşmənimin Düşməni dostum hesabı dedilər...
yox etməyə çalışdılar məni...
atamdan qoparmaq üçün adını dəyişdirməyə çalışdılar......
başqa adla dünyaya tanıtmaqa çalışdılar məni...
amma heqiqetleri tarix bilir....
atam bilir...
dost surətində düşmənlərim bilir...
mən Aran atam Iran anam IRAN...
qurd deyiləm mən...
qurd kimi göstərməyə çalışırlar...
mən aran atam aslan anam aslan...



من آران...
صدو خرده ای سالمه... 
پدرم ایران مادرم به گفته ی بعضی ها آذربایجان...
به گفته ی بعضی ها... 
چون وقتی بچه بودم من رو به زور از پدرم گرفتن...
حقیقت هارو از من پنهان کردن...
حقیقت ها رو به اسم دروغ با من آشنا کردن...
دروغاهارو بزرگ کردن...
اما هیچ وقت باور نکردم...
خواستن تلاش کردن باور کنم...
تو خونم نفوذ کردن...
مرا با پدرم خواستن دشمن کنن...
دشمنان را به اسمه دوست معرفی کردن...
گفتن دشمنه دشمنت دوستت هست...
نابودم خواستن بکنن...
برای اینکه از پدرم جدا کنن اسمم را تغییر دادن...
اما حقیقت هارو تاریخ میدونه...
پدرم میدونه...
دشمنانه دوست نمایم میدونه...
من آران...
پدرم ایران مادرم ایراان...
گرگ نیستم من...
میخوان منو مثله گرگ نشون بدن...
من آران پدرم شیر و مادرم شیر...