استاد جغرافياي سياسي دانشگاه تهران پيشنهاد کرد نام جزيره ابوموسي دوباره به نام اصلي پيشين آن يعني "گپ‌سبزو" (هميشه سرسبز) بازگردانده شود.
آفتاب: تغيير نام جزيره ابوموسي، با پيشنهاد وزارت كشور و به استناد تبصره 2 ماده 2 قانون تقسيمات كشوري مصوب آبان ماه 1316 قابل انجام است.
پيش از حضور انگليسي‌ها در جزيره ابوموسي اين جزيره با نام «گپ سبزو» و تحت نظر حاکم بندر‌لنگه اداره مي‌شد، حدود 100 سال پيش، انگليسي‌ها به عنوان مبارزه با دزدان دريايي در اين جزيره پايگاه دريايي احداث کردند.
به گفته دکتر زهرا پيشگاهي‌فرد؛ در آن زمان، بيشتر ساکنان اين جزيره ايراني بودند. با کنار آمدن انگليسي‌ها با دزدان دريايي، به‌تدريج قدرت‌هاي متجاوز محلي که همان دزدان دريايي سابق بودند و از حمايت انگليس برخوردار بودند، مردم را تحت فشار و ظلم و ستم قرار مي‌دادند و ساکنان نسبتاً زياد ايراني جزيره «گپ سبزو» نيز به‌سبب همين تجاوزها به بندر لنگه پناه مي‌آوردند و از جمعيت آنان در جزيره کاسته مي‌شد، به طوري که در سال 1971 که انگليسي‌ها جزيره را ترک کردند تعداد ايرانيان به 500 نفر مي‌رسيد.
اين استاد دانشگاه مي‌افزايد: «شيخ خالدِ» ايراني، قبل از ورود انگليسي‌ها به جزيره «گپ سبزو» آنجا را اداره مي‌کرد و با ورود آنان جزيره را ترک و به بندر لنگه پناه آورد. برادر وي «شيخ صَفَر» که در زمان ترک جزيره توسط انگليسي‌ها آنجا را اداره مي‌کرد با حضور ارتش ايران به جزيره به استقبال آمده و گفت: «من از جانب خودم، شيخ خالد و تمام ساکنان جزيره بيان مي‌کنم که ما 80 سال امانت‌داري کرديم و جزيره‌اي که جزء لايتجزاي ايران و متعلق به آن است را حفظ کرديم و اکنون پس از هشتاد سال آن را به شما مي‌سپاريم و ما دوباره پيوند خود را با سرزمين و ملت خودمان پيدا مي‌کنيم».
پيشگاهي‌فرد با بيان اينکه در اصطلاحات محلي مردم بندر لنگه، کُنگ و ساکنين سواحل و جزاير خليج فارس «گپ» به معناي بزرگ و «سبزو» به معناي هميشه سبز و خرم و با طراوات است و «گپ سبزو» به‌معناي جزيره و سرزمين بزرگ و هميشه سرسبز است؛ گفت: از آنجا که در گذشته محل‌ها با هويت افراد شناخته مي‌شد و هر حاکم يا خان يا کدخدا که به آبادي زميني مي‌پرداخت نام او بر آن سرزمين گذاشته مي‌شد و اسامي چون علي آباد، حسين‌آباد از آن جمله است. در برخي نقاط نيز از پيشوند بابا و بابو براي ناميدن محلي استفاده مي‌شد، مانند بابا امان، بابا سعيد، باباکوهي، بابوکان، بابونه و... نام جزيره گپ سبزو نيز به همين‌گونه به‌نام فرد تغيير يافت و ابتدا «باباموسي» نام گرفت و از آنجا که در زبان محلي واژه بابا «بابو» بيان مي‌شود اين جزيره نيز «بابوموسي» ناميده مي‌شد که بتدريج اين واژه به «بوموسي» و سرانجام «ابوموسي» تبديل شد.
به گزارش مشرق،وي در پايان تأکيد کرد: شايسته است که نام اصلي اين جزيره يعني «گپ سبزو» دوباره بر اين سرزمين گذاشته شود.
آفتاب: تغيير نام جزيره ابوموسي، با پيشنهاد وزارت كشور و به استناد تبصره 2 ماده 2 قانون تقسيمات كشوري مصوب آبان ماه 1316 قابل انجام است.
پيش از حضور انگليسي‌ها در جزيره ابوموسي اين جزيره با نام «گپ سبزو» و تحت نظر حاکم بندر‌لنگه اداره مي‌شد، حدود 100 سال پيش، انگليسي‌ها به عنوان مبارزه با دزدان دريايي در اين جزيره پايگاه دريايي احداث کردند.
به گفته دکتر زهرا پيشگاهي‌فرد؛ در آن زمان، بيشتر ساکنان اين جزيره ايراني بودند. با کنار آمدن انگليسي‌ها با دزدان دريايي، به‌تدريج قدرت‌هاي متجاوز محلي که همان دزدان دريايي سابق بودند و از حمايت انگليس برخوردار بودند، مردم را تحت فشار و ظلم و ستم قرار مي‌دادند و ساکنان نسبتاً زياد ايراني جزيره «گپ سبزو» نيز به‌سبب همين تجاوزها به بندر لنگه پناه مي‌آوردند و از جمعيت آنان در جزيره کاسته مي‌شد، به طوري که در سال 1971 که انگليسي‌ها جزيره را ترک کردند تعداد ايرانيان به 500 نفر مي‌رسيد.
اين استاد دانشگاه مي‌افزايد: «شيخ خالدِ» ايراني، قبل از ورود انگليسي‌ها به جزيره «گپ سبزو» آنجا را اداره مي‌کرد و با ورود آنان جزيره را ترک و به بندر لنگه پناه آورد. برادر وي «شيخ صَفَر» که در زمان ترک جزيره توسط انگليسي‌ها آنجا را اداره مي‌کرد با حضور ارتش ايران به جزيره به استقبال آمده و گفت: «من از جانب خودم، شيخ خالد و تمام ساکنان جزيره بيان مي‌کنم که ما 80 سال امانت‌داري کرديم و جزيره‌اي که جزء لايتجزاي ايران و متعلق به آن است را حفظ کرديم و اکنون پس از هشتاد سال آن را به شما مي‌سپاريم و ما دوباره پيوند خود را با سرزمين و ملت خودمان پيدا مي‌کنيم».
پيشگاهي‌فرد با بيان اينکه در اصطلاحات محلي مردم بندر لنگه، کُنگ و ساکنين سواحل و جزاير خليج فارس «گپ» به معناي بزرگ و «سبزو» به معناي هميشه سبز و خرم و با طراوات است و «گپ سبزو» به‌معناي جزيره و سرزمين بزرگ و هميشه سرسبز است؛ گفت: از آنجا که در گذشته محل‌ها با هويت افراد شناخته مي‌شد و هر حاکم يا خان يا کدخدا که به آبادي زميني مي‌پرداخت نام او بر آن سرزمين گذاشته مي‌شد و اسامي چون علي آباد، حسين‌آباد از آن جمله است. در برخي نقاط نيز از پيشوند بابا و بابو براي ناميدن محلي استفاده مي‌شد، مانند بابا امان، بابا سعيد، باباکوهي، بابوکان، بابونه و... نام جزيره گپ سبزو نيز به همين‌گونه به‌نام فرد تغيير يافت و ابتدا «باباموسي» نام گرفت و از آنجا که در زبان محلي واژه بابا «بابو» بيان مي‌شود اين جزيره نيز «بابوموسي» ناميده مي‌شد که بتدريج اين واژه به «بوموسي» و سرانجام «ابوموسي» تبديل شد.
به گزارش مشرق،وي در پايان تأکيد کرد: شايسته است که نام اصلي اين جزيره يعني «گپ سبزو» دوباره بر اين سرزمين گذاشته شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر